Çocuklar İçin Şekersiz İyiyim

Biz yetişkinler bu yaşlarımıza gelene kadar doğru-yanlış pek bakmadan ezberden veya alışkanlıklarımızdan gelen bilgilerle yaşamımızı sürdürüyoruz. Sorgulamaya başlamamız ya kendi sağlığımızda ya da sevdiklerimize bir şey olduğunda başlıyor.

Neden böyle oldu?

Ne yapayım da bir daha olmasın?

İşte farkındalık paraşütünü örmeye başladığımız zaman bu zaman oluyor. Kendi yaşamımda işlerin iyi gitmediğini, berbat şeyler yediğimi biliyordum ama doğrusunun ne olduğunu, nereden başlamam gerektiğini bilemiyordum. Ta ki bir sistem olarak beslenmeyi ve yaşamayı bütünsel olarak değerlendirene kadar. Beslenme değildi sadece gerekli olan aynı zamanda mevsiminde beslenmekti, temiz üretilmiş besin kaynaklarıyla beslenmekti. Ve daha bir çok konu var heybemize koyacağımız.

Çocuklar sebzeleri, meyveleri çok büyük oranda tanıyorlar, bu çok iyi bir haber:)) Amerika'da okul çağı çocukları pırasayı, karnabaharı tanımıyorlar. Okul yemeklerinin fenalığı ve evden getirdikleri "yemekler"de çabası. Dört mevsim ülkemde ve tencere yemeği pişen kültürümüzde çocuklara gökkuşağı beslenmeyi öğretmek çok çok mümkün.

Bunu anlatmanın en iyi yeri okulardır. Okul eğitim-öğretim yuvası olduğuna göre beslenme okullarda öğretilmeli diye düşünüyorum.

Gökkuşağı beslenme nedir? Ne yenir/neden yenir? Ne yenmez/neden yenmez?

Talep oluşturmak burada çok önemli. Çocuklarımızı gönderdiğimiz okulların yönetimlerinden bu konuyla ilgili seminerler, çalışmalar isteyebiliriz. Fonksiyonel Tıp Öğrenci Koçu olarak söyleyebilirim ki sağlıklı beslenme ve yaşam alışkanlıklarının okul ve hayat başarısında çok etkili olduğu artık biliniyor.

Çocukların ne kadar çabuk öğrendiklerine hayret edersiniz. Çok ilgililer, meraklılar. Beslenmeyi ev dışında öğrendiklerinde evde sizin pişirdiklerinizi yemeleri çok daha kolay olacak. Çünkü biliyorum ki bazen yeni besinlerle çocukları tanıştırmak zor olabiliyor.

"Besinlerimiz ilacımızdır" demiş İbni Sina...

Sevgilerimle,